Zaterdag 20 september speelde het tweede zijn eerste wedstrijd tegen Amsterdam West 2, de promovendus in klasse 4D. Op papier waren we veel sterker: een gemiddelde ELO rating van 1993 tegen 1856. Teamleider Frank – die zijn plek had afgestaan ten faveure van de jeugd – deelde mij dan ook mee dat we gezien onze rating zouden moeten promoveren en zeker deze wedstrijd winnend af zouden moeten sluiten. Tja, dat moet je als teamleider nu nooit zeggen voor de wedstrijd! Ik weet niet of dit tot schromelijke zelfoverschatting of nonchalance leidde of tot allebei, maar ik ging er kansloos af.
Maar goed, daar gaat dit verslag niet over. Nee, we moeten het hebben over twee vaders en zonen die voor heerlijk schaak- en culinair vermaak zorgden op deze middag. Ten eerste de familie Margaryan. Aren debuteerde in het tweede aan bord 7. En hoe! Stug verdedigde hij een iets mindere stelling met zwart met alleen de zware stukken nog op het bord. Toen zijn tegenstander een tactische fout maakte sloeg Aren echter onverbiddelijk toe. Vader Arthur kwam met wit aan bord 4 uitstekend uit de opening. Op een gegeven moment kon zwart geen vin meer verroeren. In de tijdnoodfase leek het nog spannend te worden toen beide koningsstellingen open gingen maar Arthur hield het hoofd koel en won overtuigend.
En dan de familie Moeri. Casper debuteerde met wit aan bord 8. Zijn partij werd het hoogtepunt van de dag qua spanning en vermaak, ook omdat dit op een gegeven moment nog de enige partij was in de hele zaal waar nog gespeeld werd. In een ‘traditionele’ Siciliaan (geen Rossomolino; gewoon 2. Pf3 en 3. d4; ouderwets Le2 en zwart die dan .. e5 speelt) kwam Casper heel actief te staan. Een pionnetje achter, maar dat gaf niet, ook al omdat het een dubbelpion was. Maar toen ging er helaas ergens iets mis en kwam hij in een dubbel toreneindspel terecht met een volle pion minder. Iedereen om dat bord heen. Casper verdedigde zich als een leeuw. En toen kwam de volgende stelling na uren spelen op het bord:
Moeilijk te zien? Hieronder de stelling:
Casper Moeri – P. Groen in ’t Wout
Casper speelde hier 1. Tg6 waarna zwart een pion won met 1. .. Tg2+ 2. Kh1 Kxh3. En toen speelde Casper het elegante 3. Th6+ (niet 3. Txg5? Txg5 4. Td3+ vanwege 4. .. Tgg3! en na 5. Txg3 Kxg3 is er geen pat) 3. .. Kg3 4. Td3+! Txd3 5. Th3+! en er werd tot remise besloten. Waarschijnlijk dacht de zwartspeler dat hij 5. .. Kxh3 moest spelen waarna het pat is. Hij kan echter nog 5. .. Kg4 spelen maar dan ontstaat na 6. Txb3 de beroemde Philidor stelling: wit blijft met zijn toren op de derde rij totdat zwart de pion naar g3 speelt waarna de witte toren naar de zevende of achtste rij gaat waarna zwart niet meer aan het schaak kan ontkomen. En hoe toevallig: Bert en ik wilden nu net die stelling de komende dinsdag bij de jeugdtraining bij OEW voor stap 5 gaan behandelen!
Maar daarna was vader Moeri aan zet! Hij verzorgde een fantastische Indonesische maaltijd in de analyse zaal! Aan zowel vegetariërs als vleeseters was gedacht, af en toe een beetje pittig maar dat hoort er natuurlijk bij. De bar bleef ook nog eens wat langer open zodat dit alles gecombineerd kon worden met een biertje of frisdrank. Geweldig! Op de foto hieronder geeft Erick uitleg bij al die heerlijke gerechten waarna Frank nog een fraaie ‘bedankt speech’ hield.
En hoe liep het nu eigenlijk af tegen Amsterdam West 2? Uiteindelijk werd het – met een beetje geluk – een ruime overwinning: 6 – 2. Jan-Aart, Vadim en Herman wonnen en Bert speelde remise aan bord 2. Herman won rechttoe rechtaan, maar Jan-Aart en vooral Vadim moesten in een eindspel hard werken voor de overwinning. Kortom, we hebben aan de opdracht van teamleider Frank voldaan want we gaan nu aan kop met één bordpunt voorsprong op Het Spaarne 1 en De Wijker Toren 2. Op naar de volgende ronde!