Er zijn van die schaakdagen dat alles meezit. Op zaterdag 1 november speelden we uit tegen het eerste team van de schaakclub met de interessante naam Boven IJ / De Volewijckers. De dubbele naam komt doordat de clubs met twee combinatieteams deelnemen aan de KNSB competitie in de 5e en 6e klasse. De gemiddelde rating was in ons voordeel (2039 tegen 1957) maar dat hoeft niet te betekenen dat je met twee vingers in je neus de overwinning gaat behalen. Frank reed ons soepeltjes naar Amsterdam Noord zodat we ruim op tijd aanwezig waren in een school met allemaal moderne kunst aan de muur, waaronder een fraaie tekening van The Beatles.
Alles zat dus mee. Zo kreeg ik – weliswaar in een veel betere stelling – aan bord 5 een volle dame in de schoot geworpen.
[White “Erik van de Plassche”]
[Black “Ron van Dijk”]
Wat verder opvalt is de mysterieuze zet 17. .. Tg8 van zwart. De volgende meevaller was aan het bord van Aren aan bord 7. Hij kreeg een vol stuk in de schoot geworpen.
[White “Aren Margaryan”]
[Black “Fred Jungen”]
Wat verder opvalt is de derde ongebruikelijke zet van zwart, waarbij hij hoopt op 4. Pxe5 Dg5! Aren ziet of weet dit en krijgt daarna groot voordeel. Helaas doet hij het daarna niet helemaal goed en weet zwart een gelijk staand eindspel te bereiken. Maar ja, 31. .. Tg2. Een andere meevaller was Robin aan bord 3. Hij speelt een fantasierijke opening en middenspel en lijkt een overweldigende koningsaanval op te zetten. Met een stukoffer op zet 25 probeert hij een doorbraak naar de zwarte koning te forceren maar dat blijkt helaas niet te lukken. Zwart komt vervolgens in een beter eindspel terecht met twee lichte stukken tegen een toren. En … biedt dan plotseling remise aan wat dankbaar wordt aangenomen door Robin.
[White “Robin Wooter”]
[Black “Richard Lindeman”]
Ook Bert behoorde aan bord 2 tot de ‘meevallers’. Een spannend eindspel waarbij beide spelers een ver opgerukte vrijpion hadden, mondde uit in een toreneindspel van twee tegen één pion op de koningsvleugel. Bert had dus een pion meer maar de stelling was theoretisch remise. Maar toen liet de tegenstander van Bert zijn koning afsnijden waarna de stelling hopeloos verloren was.
En verder? Onno speelde een degelijke partij aan bord 1, kwam wat beter te staan maar helaas niet genoeg. Herman speelde aan bord 6 met zwart een agressieve Franse opening, won een pion en daarna simpel in het eindspel. Artur kwam aan bord 4 uitstekend uit de opening. Hoe hij uiteindelijk gewonnen heeft is mij helaas ontgaan maar zijn lopers waren veel en veel sterker dan het witte kreupele paardenpaar. Rest mij nog de mooiste partij van de dag: Frank verraste zijn tegenstander aan bord 8 met het fraaie 13. .. Pxf2! met als pointe 16. Kh3 d4 en zwarte wint het stuk met rente terug. De witspeler koos voor een kansloos verloren eindspel, dat Frank dan ook zonder veel moeilijkheden won.
[White “George Gijsen”]
[Black “Frank Zeven”]
Voldaan trok het team na deze 7 – 1 overwinning terug naar Leiden, maar niet nadat een aantal een nabij gelegen Chinees – Japans ‘fusion’ restaurant hadden bezocht. Sushi vooraf en daarna een combinatie van Chinese gerechten: wat wil een mens nog meer na zo’n dag waarop alles meezit!